Δρόμος χωρίς όνομα

 

Το κείμενο που ακολουθεί είχε δημοσιευτεί το 2011 στο τοπικό περιοδικό "Κορινθιακοί Ορίζοντες" με τον ίδιο τίτλο. Στο παρόν συμπεριλαμβάνω όλη την απαραίτητη εικονογράφηση που δεν μπορούσε να συμπεριληφθεί τότε λόγω περιορισμών χώρου του εντύπου.

 

Την ίδια περίπου εποχή είχα δημοσιεύσει κάτι ακόμη στο παρόν ιστολόγιο για τη συνολική διαδρομή Κορίνθου-Πατρών και τις χαμένες ευκαιρίες αναβάθμισής της στο παρελθόν.

Η εθνική οδός Κορίνθου-Πατρών αλλάζει μορφή στο μεγαλύτερο μέρος της. Στα πλαίσια του Έργου Παραχώρησης της Ολυμπίας Οδού γίνεται αυτοκινητόδρομος, με δύο λωρίδες ανά κατεύθυνση (και μία ακόμη για έκτακτη ανάγκη) και διαχωριστική νησίδα. Το οδόστρωμα ανακατασκευάζεται, ορισμένες καμπύλες γίνονται ομαλότερες. Στο τέλος, λίγα μόλις σημάδια θα θυμίζουν την παλιά οδό ταχείας κυκλοφορίας, που εγκαινιάστηκε το 1969 και για πολλά χρόνια εξυπηρέτησε την οδική σύνδεση της δυτικής Ελλάδας.

Σε ένα μικρό του μέρος, ο δρόμος αυτός δεν θα συμπεριληφθεί σε κάποιο Έργο Παραχώρησης. Πρόκειται για το κομμάτι από τον Ισθμό μέχρι το σημείο συνάντησης Ολυμπίας Οδού και Μορέα. Αυτό το τμήμα, μαζί με τον παράδρομο έως τον κόμβο Αρχαίας Κορίνθου και τη συνδετήρια μέσω της "αερογέφυρας", αποτελεί στην ουσία μια παρακαμπτήρια διαδρομή τύπου "παλαιάς εθνικής οδού", για όσους θέλουν να αποφύγουν το κέντρο της Κορίνθου χωρίς να πληρώσουν διόδια. Ο δρόμος ανέλαβε αυτόν τον "ρόλο" από την εποχή που εγκαινιάστηκε, και  παρέλαβε την κυκλοφορία μεγάλων αποστάσεων, ο αυτοκινητόδρομος μεταξύ Ισθμού-Σολομού.

Στην ευθεία που οδηγεί στον κόμβο του Μορέα, ο οδηγός έχει την ευκαιρία να απολαύσει το θέαμα του Ακροκόρινθου, που φαίνεται στο φόντο, ανεμπόδιστος από οποιαδήποτε παρεμβολή. Στην περιοχή κοντά στο κέντρο, παρά τη θέα προς τη θάλασσα, η συνολική εικόνα είναι λιγότερο όμορφη. Κι όμως, στο κομμάτι του εκείνο, ο Δρόμος Χωρίς Όνομα θα είχε τη δυνατότητα να εξελιχθεί σε μια χρήσιμη και περιποιημένη περιφερειακή λεωφόρο.

Η αναβάθμιση αυτή θα μπορούσε να γίνει σε στάδια και χωρίς τεράστιες δαπάνες. Σε πρώτη φάση θα αρκούσε μια καλή μελέτη για τη λειτουργία και χρήση του δρόμου. Από αυτήν θα καταγράφονταν, πέρα από τις αυτονόητες υποχρεώσεις συντήρησης, και τυχόν ανάγκες για πρόσθετα έργα, όπως για παράδειγμα:

Ø   κόμβο σύνδεσης (έστω και όχι πλήρως ανισόπεδο) με την οδό Άργους στην περιοχή του στρατοπέδου, που ίσως να αποδεικνυόταν ιδιαίτερα χρήσιμος στην περίπτωση της εκεί μετεγκατάστασης δημοτικών και άλλων υπηρεσιών

Ø  διαμόρφωση νησίδων, πεζοδρομίου, ποδηλατοδρόμου και παροχή οδοφωτισμού στο τμήμα μεταξύ του "Δέλτα" και της οδού Άργους

Ø  επιλογή οδικών συνδέσεων που θα συνεχίσουν να λειτουργούν από/προς Συνοικισμό, Μπαθαρίστρα/Νεάπολη – και κλείσιμο των υπολοίπων, για λόγους κυκλοφοριακής ασφάλειας

Ø  σήμανση, στηθαία ασφαλείας και διαγράμμιση – και μέριμνα για την αφαίρεση παράνομων διαφημιστικών πινακίδων

Ο Δήμος και η Περιφέρεια θα πρέπει να συμφωνήσουν σε ένα σημαντικό πρακτικό θέμα: Ποιος έχει την ευθύνη διαχείρισης αυτού του δρόμου. Σε συνεργασία με το Υπουργείο Υποδομών, θα πρέπει να αποφασιστεί ο επιθυμητός χαρακτηρισμός της οδού, ώστε να είναι σαφείς οι όροι λειτουργίας της.

Σε μελλοντική φάση, η νέα λεωφόρος θα μπορούσε να αναβαθμιστεί περαιτέρω αισθητικά. Δεν χρειάζονται περίτεχνες επεμβάσεις – τα μακρινά στοιχεία του τοπίου (θάλασσα και βουνά) είναι  γενικά ορατά, το  πλάτος είναι αρκετό και τα γύρω κτίρια χαμηλά, δεν κόβουν τη θέα.

Στο τέλος, ο Δρόμος Χωρίς Όνομα, αφού θα έχει αποκτήσει μια καινούργια ταυτότητα, θα μπορέσει να βαφτιστεί, σύμφωνα με επιλογή που θα πρέπει να γίνει από τους ίδιους  τους κατοίκους της πόλης.

 

Οι φωτογραφίες προέρχονται από το φιλμάκι της εποχής των εγκαινίων (1969) όπως διατίθεται στον ιστότοπο του Εθνικού Οπτικοακουστικού Αρχείου. Το σκαρίφημα στο τέλος είναι δικό μου.

 

Ο τότε υπουργός Δημοσίων Έργων Κ. Παπαδημητρίου κόβει την κορδέλα στο Ζευγολατιό



Μεταξύ Αρχαίας Κορίνθου και Ζευγολατιού



Ο κόμβος Κιάτου από (πολύ) ψηλά







Στο ύψος του στρατοπέδου Κορίνθου

Ολοκαίνουργια διόδια Ζευγολατιού



Η διαδρομή του δρόμου χωρίς όνομα