24 Απρ 2016

Απογείωση τον Απρίλη

Μια ταράτσα μπορεί να σου δώσει χαρά, με τη σωστή θερμοκρασία, τη θέα στη λίμνη που είναι και θάλασσα αλλά όχι λιμνοθάλασσα, το φως και το ελαφρύ αεράκι που σε πάνε στο καλοκαίρι από τον Απρίλη.






Ένας αριθμός σαν το 361 της παρακάτω εικόνας μπορεί να σου δώσει ανακούφιση, να σου θυμίσει πόσο μακριά είσαι από τη διαφιλονικούμενη ζώνη, το μέτωπο, έναν Μέλανα Δρυμό - γιατί κάτι τέτοιο σημαίνει στη δική τους γραφή (καρά και μπαγ) ο τόπος με τον επιθετικό προσδιορισμό Νταγλίκ ή Ναγκόρνο ή Ορεινό.




Μια άλλη πινακίδα μπορεί να σε προσγειώσει, σε περίπτωση που ξεχνούσες ότι η δική σου χώρα είναι μόνο μία από τις περίπου 36 που ισχυρίζονται ότι αποτελούν "σταυροδρόμι" μεταξύ Ευρώπης και Ασίας. Λίγοι δρόμοι έχουν το προνόμιο να κατέχουν ταυτόχρονα ευρωπαϊκή και ασιατική αρίθμηση.




Και μια υπόγεια διάβαση στο Μπακού σπάνια θα σε φοβίσει ή θα σε ψυχοπλακώσει. Όσες πέρασα είναι φτιαγμένες με την παλιά μοσχοβίτικη παράδοση των διακοσμημένων και λαμπερών σταθμών του μετρό. Σε μία από αυτές πραγματικά απογειώθηκα. Ήταν από τις λίγες φορές που ένιωσα την επιθυμία να δώσω λεφτά σε μουσικούς του δρόμου (συνήθως αδιαφορώ). Δεν είμαι σίγουρος ότι ήθελαν να τους φωτογραφίσω. Δεν ήθελα να μάθω, βλέποντας τον τραγουδιστή που κράδαινε ένα μισοαδειασμένο μπουκάλι, ώρα μόλις επτάμιση ή οχτώ το βράδυ. Η φωνή δεν ήταν ξεχωριστή αλλά η κιθάρα συνόδευε όμορφα και η γνώριμη μελωδία μαλάκωνε το παχύ το σίγμα, στο -ormush του αφηγηματικού παρατατικού. Ήταν η τούρκικη απόδοση του Tango to Evoraαπό μια παρέα νεαρών αζέρων που ίσως να μην ήξερε την Aleksiyu και τη Νεφέλη, τραγουδούσε όμως τους στίχους του Τσοκ Ουζακλαρντά, "πολύ μακριά", που στο επαναλαμβανόμενο ρεφραίν μιλούν για κάποιον που λέει ότι κλαίει (αγλιγιόρμουsh), "αυτό γράφει στο τελευταίο του γράμμα", κρατάμε όμως μια απόσταση εμείς που διηγούμαστε γιατί δεν έχουμε τρόπο να το διαπιστώσουμε. Ούτε καν να το πολυσκεφτούμε, γιατί εκείνη τη στιγμή νιώθουμε την απουσία αλλά κυρίως την προσμονή για εκείνους και εκείνα που μας λείπουν.

(Από το βίντεο που τράβηξα για να απαθανατίσω το ηχητικό μέρος της ερμηνείας, το παρακάτω καρέ εμφανίζει ένα αγγελούδι που το κατεβάζουν βιαστικά στα σκαλιά. Μέρος κι αυτό μιας μαγικής στιγμής.)


Δεν υπάρχουν σχόλια: