14 Δεκ 2014

"Αλέξη προχώρα, άλλαξέ τα όλα"

Φανταστείτε τον Αλέξη Τσίπρα να επιχειρεί να ανοίξει το κόμμα του στον ελληνικό λαό με τη μέθοδο Γιώργου Παπανδρέου.

Την έχω διαβάσει αυτή την κριτική: ότι ακόμη "δεν είναι αρκετά δεμένος" με το Σύριζα ο κόσμος που τον ψήφισε τον Ιούνιο του 2012 και στις τελευταίες ευρωεκλογές. Υπονοείται ότι με ένα πειστικό κλείσιμο του ματιού από ένα ελκυστικότερο Πασόκ, ακόμη κι αν αυτό ήταν εφικτό, θα γύριζε πίσω.

Απάντηση λοιπόν θα μπορούσε να δοθεί με μια διαδικασία άμεσης εκλογής από τη βάση, παρόμοια με αυτή του Πασόκ το 2004. Έκτακτο συνέδριο που θα εγκρίνει την αλλαγή του καταστατικού του Σύριζα, για να επιτρέπει εκλογή από τη βάση, και κατόπιν ψηφοφορία σε όλη τη χώρα, σύμφωνα με το επιτυχημένο παράδειγμα ΓΑΠ που αργότερα μιμήθηκε και η ΝΔ.

Με μία διαφορά: Στο Σύριζα δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο Τσίπρας θα ήταν ο μοναδικός υποψήφιος. Ο Λαφαζάνης ή κάποιος άλλος της αριστερότερης πτέρυγας θα διεκδικούσε την αρχηγία και την επιβολή των ριζοσπαστικότερων θέσεων, που δεν είναι κρυφές.

Ο Τσίπρας όμως σε ένα τέτοιο σενάριο νομίζω ότι δεν θα έχανε. Η νέα "βάση" (αυτοί που στήριξαν το Σύριζα από το 2012 και μετά) κατά γενική ομολογία προέρχεται από το χώρο εκτός της παραδοσιακής αριστεράς.

Επικράτηση Τσίπρα στο εσωκομματικό πεδίο, μέσα από μια τέτοια διαδικασία, θα έδινε θετικό μήνυμα αφενός ως προς τη δημοκρατικότητα του Σύριζα (πηγαίνοντας πέρα από τη λογική του κλειστού αριστερού συνεδρίου), αφετέρου καθησυχάζοντας όσους - εντός και εκτός Ελλάδας - τρομάζουν στην ιδέα διακυβέρνησης από ένα νεοκομμουνιστικό πρώην γκρουπούσκουλο: η φιλο-ευρωπαϊκή πτέρυγα θα είχε το πάνω χέρι.

Δεν ξέρω αν αυτή η ιδέα έχει συζητηθεί. Δεν ξέρω επίσης αν προλαβαίνει να εφαρμοστεί, στην περίπτωση που αποτύχει η Βουλή να εκλέξει Πρόεδρο και οδηγηθούμε σε εκλογές στις αρχές Φεβρουαρίου, όπως λέγεται. Το πιο μεγάλο ερωτηματικό είναι αν η κουλτούρα του κόμματος, που έως τώρα έχει βασιστεί σε ακτιβίστικες "πρωτοβουλίες πολιτών" και έχει ρίζες αφενός σε άκαμπτα κομμουνιστικά καταστατικά, αφετέρου σε λογικές φοιτητικών παρατάξεων και συνελεύσεων αμφιθεάτρων, μπορεί να αντικατασταθεί από τη σύγχρονη και αναμφισβήτητα δημοκρατική προσέγγιση που μετά τον ΓΑΠ υιοθέτησαν τα, υποτίθεται "φθαρμένα", κόμματα της σημερινής συγκυβέρνησης.

Δεν υπάρχουν σχόλια: