Όλοι αισθάνονται την ανάγκη να μιλήσουν. Δικαίωμά τους είναι, δεν τους το στερεί κανείς.
Το να προτρέπει ένας ιεράρχης τους χριστιανούς να ψηφίσουν τους ανθρώπους που πιστεύουν στο Θεό, όπως έκανε πρόσφατα ο μητροπολίτης με το κοσμικό επώνυμο Χατζηνικολάου (Μεσογαίας Νικόλαος), δεν είναι δα και ανήκουστο, ούτε παράλογο.
Το να ονομάσει εγκύκλιο την ανακοίνωσή του, ακούγεται - βέβαια - "κάπως". Έχουμε συνηθίσει, να εκδίδονται εγκύκλιοι από τα υπουργεία, όπως το οικονομικών ή το παιδείας. Η λέξη έχει μια έντονη γραφειοκρατική χροιά. Ίσως να είναι άδικο κι αυτό. Η αντίστοιχη αγγλική ορολογία είναι circular και σημαίνει το γράμμα που απευθύνεται σε κλειστό κύκλο ανθρώπων.
Αυτό είναι που με "χαλάει". Έρχεται σε αντίθεση με το "ελάτε όπως είστε" του μακαριστού, που το είχα βρει πολύ ρεαλιστικό και πολύ κοντινό στον τρόπο με τον οποίο εγώ και το περιβάλλον μου αντιλαμβανόμασταν το θρησκεύεσθαι. Η εγκύκλιος είναι για τον περιορισμένο (αν και ευρύ) κύκλο, όχι για διάχυση σε "νηστεύσαντες και μη".
Με όλο το σεβασμό, υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην έκφραση της γνώμης και στη διάκριση. Για την τελευταία, υπάρχει η σχετική ευαγγελική περικοπή που παραθέτω και που έχει εφαρμογή όχι μόνο στη φορολογία αλλά και γενικότερα.
Τότε πορευθέντες οἱ Φαρισαῖοι συμβούλιον ἔλαβον ὅπως αὐτὸν παγιδεύσωσιν ἐν λόγῳ.
καὶ ἀποστέλλουσιν αὐτῷ τοὺς μαθητὰς αὐτῶν μετὰ τῶν ῾Ηρῳδιανῶν λέγοντες· διδάσκαλε, οἴδαμεν ὅτι ἀληθὴς εἶ καὶ τὴν ὁδὸν τοῦ Θεοῦ ἐν ἀληθείᾳ διδάσκεις, καὶ οὐ μέλει σοι περὶ οὐδενός· οὐ γὰρ βλέπεις εἰς πρόσωπον ἀνθρώπων·
εἰπὲ οὖν ἡμῖν, τί σοι δοκεῖ; ἔξεστι δοῦναι κῆνσον Καίσαρι ἢ οὔ;
γνοὺς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν πονηρίαν αὐτῶν εἶπε· τί με πειράζετε, ὑποκριταί;
ἐπιδείξατέ μοι τὸ νόμισμα τοῦ κήνσου. οἱ δὲ προσήνεγκαν αὐτῷ δηνάριον.
καὶ λέγει αὐτοῖς· τίνος ἡ εἰκὼν αὕτη καὶ ἡ ἐπιγραφή;
λέγουσιν αὐτῷ· Καίσαρος· τότε λέγει αὐτοῖς· ἀπόδοτε οὖν τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ.
καὶ ἀκούσαντες ἐθαύμασαν, καὶ ἀφέντες αὐτὸν ἀπῆλθον.
(Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον, ΚΒ' 15-22)
Και μια λάθος φωτογραφία:
Το να προτρέπει ένας ιεράρχης τους χριστιανούς να ψηφίσουν τους ανθρώπους που πιστεύουν στο Θεό, όπως έκανε πρόσφατα ο μητροπολίτης με το κοσμικό επώνυμο Χατζηνικολάου (Μεσογαίας Νικόλαος), δεν είναι δα και ανήκουστο, ούτε παράλογο.
Το να ονομάσει εγκύκλιο την ανακοίνωσή του, ακούγεται - βέβαια - "κάπως". Έχουμε συνηθίσει, να εκδίδονται εγκύκλιοι από τα υπουργεία, όπως το οικονομικών ή το παιδείας. Η λέξη έχει μια έντονη γραφειοκρατική χροιά. Ίσως να είναι άδικο κι αυτό. Η αντίστοιχη αγγλική ορολογία είναι circular και σημαίνει το γράμμα που απευθύνεται σε κλειστό κύκλο ανθρώπων.
Αυτό είναι που με "χαλάει". Έρχεται σε αντίθεση με το "ελάτε όπως είστε" του μακαριστού, που το είχα βρει πολύ ρεαλιστικό και πολύ κοντινό στον τρόπο με τον οποίο εγώ και το περιβάλλον μου αντιλαμβανόμασταν το θρησκεύεσθαι. Η εγκύκλιος είναι για τον περιορισμένο (αν και ευρύ) κύκλο, όχι για διάχυση σε "νηστεύσαντες και μη".
Με όλο το σεβασμό, υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην έκφραση της γνώμης και στη διάκριση. Για την τελευταία, υπάρχει η σχετική ευαγγελική περικοπή που παραθέτω και που έχει εφαρμογή όχι μόνο στη φορολογία αλλά και γενικότερα.
Τότε πορευθέντες οἱ Φαρισαῖοι συμβούλιον ἔλαβον ὅπως αὐτὸν παγιδεύσωσιν ἐν λόγῳ.
καὶ ἀποστέλλουσιν αὐτῷ τοὺς μαθητὰς αὐτῶν μετὰ τῶν ῾Ηρῳδιανῶν λέγοντες· διδάσκαλε, οἴδαμεν ὅτι ἀληθὴς εἶ καὶ τὴν ὁδὸν τοῦ Θεοῦ ἐν ἀληθείᾳ διδάσκεις, καὶ οὐ μέλει σοι περὶ οὐδενός· οὐ γὰρ βλέπεις εἰς πρόσωπον ἀνθρώπων·
εἰπὲ οὖν ἡμῖν, τί σοι δοκεῖ; ἔξεστι δοῦναι κῆνσον Καίσαρι ἢ οὔ;
γνοὺς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς τὴν πονηρίαν αὐτῶν εἶπε· τί με πειράζετε, ὑποκριταί;
ἐπιδείξατέ μοι τὸ νόμισμα τοῦ κήνσου. οἱ δὲ προσήνεγκαν αὐτῷ δηνάριον.
καὶ λέγει αὐτοῖς· τίνος ἡ εἰκὼν αὕτη καὶ ἡ ἐπιγραφή;
λέγουσιν αὐτῷ· Καίσαρος· τότε λέγει αὐτοῖς· ἀπόδοτε οὖν τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ.
καὶ ἀκούσαντες ἐθαύμασαν, καὶ ἀφέντες αὐτὸν ἀπῆλθον.
(Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον, ΚΒ' 15-22)
Και μια λάθος φωτογραφία:
