Μετά το σοβαρό ιατρικό πρόβλημα του υποψήφιου ηγέτη, όλα έμοιαζαν χαμένα. Κι όμως, εκείνος καταφέρνει να εκλεγεί, όχι μόνο από την ψήφο συμπάθειας των πολιτών, αλλά πρωτίστως χάρη στην εξαιρετική ιατρική φροντίδα που δέχτηκε - μέρος της οποίας ήταν η εμφύτευση ενός τσιπ στο κεφάλι του. Με τον τρόπο αυτό, οι επιλογές του ελέγχονταν από ένα σκοτεινό Δίκτυο συμφερόντων, το οποίο επεξεργαζόταν στοιχεία από διαρκείς έρευνες γνώμης σε ένα τυπικό δείγμα του πληθυσμού.
Δεν υπονοώ ότι αυτή την εποχή κάποιοι "νταβατζήδες" σε συνεργασία με δημοσκόπους πάνε να επιβάλουν για πρωθυπουργό μας τον Κύρκο ή τη Ντόρα. Το σενάριο της προηγούμενης παραγράφου δημοσιεύτηκε το 1994 και αποτελεί την υπόθεση του πολύ ενδιαφέροντος μυθιστορήματος Interface (δεν γνωρίζω αν κυκλοφόρησε ποτέ στα ελληνικά - συγγραφέας είναι ο Neal Stephenson από κοινού με ομότεχνό του, υπό το κοινό ψευδ[ι]ώνυμο Stephen Bury). Πέρα από την πρωτοποριακή περιγραφόμενη τεχνική χειραγώγησης της κοινής γνώμης και την συναρπαστική πλοκή, αξίζει να σταθεί κανείς και στους χαρακτηρισμούς που δίνουν οι ερευνητές στα μέλη του δείγματος. Συνήθως αποτελούνταν από φράσεις τεσσάρων λέξεων.
Μερικά παραδείγματα:
- Pretentious urban-lifestyle slave (σκλάβος του προσποιητού αστικού λάιφ-στάιλ)
- Formerly respectable bankruptcy survivor (πρώην αξιοσέβαστο θύμα χρεωκοπίας)
- Mall-hopping corporate concubine (παλλακίδα στελέχους περιφερόμενη ανά τα εμπορικά κέντρα)
- Debt-hounded wage slave (μεροκαματιάρης σκλάβος κατατρεγμένος από τα χρέη)
Οι περισσότεροι από αυτούς τους τύπους απαντώνται και στη δική μας κοινωνία. Το πολιτικό μάρκετινγκ σίγουρα πηγαίνει βαθύτερα απ' ό,τι αφήνουν να εννοηθεί τα εύπεπτα στατιστικά που κάθε τόσο μας παρουσιάζονται (αν και δεν είναι βέβαιο ότι χρησιμοποιούνται "φανταιζί" ή κυνικοί χαρακτηρισμοί όπως οι παραπάνω).
Δεν έχω ιδέα του τι μπορεί να ψηφίζει σήμερα ο burger-flipping history major (κάτι σαν τον απόφοιτο Παντείου που τυλίγει πίτες-γύρο). Δεν ξέρω επίσης αν ο καθένας μας μπορεί να περιγραφεί από τους ταλαντούχους ειδικούς με παρόμοια φράση τεσσάρων λέξεων. Μέσα στη σκόπιμη υπερβολή του, πάντως, το βιβλίο περιέχει εύστοχες και πειστικές αναφορές στις δυνατότητες και μεθόδους εκμετάλλευσης της vox populi (φωνής λαού), στην οποία κολακευτικά - σχεδόν ικετευτικά - αναφέρονταν και (θα) αναφέρονται οι απανταχού εθνοπατέρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου