"Οι τέσσερις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές ομάδες της χώρας έστειλαν μηνύματα για την εθνική εορτή." Δύσκολα θα φανταζόμασταν τις διοικήσεις του Π.Ο.Κ. και του Πάοκ εν έτει 2009 να κάνουν κάτι ανάλογο την 25η Μαρτίου ή την 28η Οκτωβρίου. Οι Μπεσίκτας, Φενέρ, Γαλατά και Τράμπζονσπορ το έπραξαν χθες, ημέρα "Νίκης" - επέτειο της μάχης του Ντουμλού-Πινάρ ("Τουλού-Πουνάρ" θα το δούμε στα δικά μας βιβλία), που σήμανε την αρχή της υποχώρησης του ελληνικού στρατού στη Μικρασία του '22.
Το Dumlupınar βρίσκεται κοντά στο Αφιόν και αποτελούσε την εκτεθειμένη νοτιανατολική "γωνία" του μετώπου των δυνάμεών μας. Με το παλιό ημερολόγιο, η επίθεση ξεκίνησε λίγο πριν της Παναγίας. Στις 17/30 Αυγούστου το αποτέλεσμα είχε ουσιαστικά κριθεί. Δέκα μέρες αργότερα, η Σμύρνη "ελευθερωνόταν", και μετά από άλλες τέσσερις ξεκίνησε η φωτιά.
Οι ειδικοί στα στρατιωτικά θέματα ίσως έχουν άποψη για το αν θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί η ήττα. Το βέβαιο είναι ότι γραμμή υποχώρησης δεν εφαρμόστηκε ποτέ. Ο ελληνικός στρατός παρέκαμψε τη Σμύρνη, ακολουθώντας περίπου τη διαδρομή του σημερινού περιφερειακού αυτοκινητοδρόμου, για να περάσει μέσω Τσεσμέ στη Χίο και να αποδοθεί στην αποστολή της "επόμενης μέρας" - τη στήριξη της επαναφοράς του βενιζελικού καθεστώτος. Οι εναπομείναντες έλληνες και αρμένιοι σμυρνιοί (μαζί με πολλούς εσωτερικούς πρόσφυγες των γύρω περιοχών που συνέρρεαν στη Σμύρνη) αφέθηκαν στη μοίρα τους.
2 σχόλια:
Σε όλες τις επιχειρήσεις αυτής της μορφής, θεωρείται απαίτηση επιχειρησιακού σχεδιασμού τόσο η δημιουργία και διατήρηση πάση θυσία της γραμμής (ή γραμμών) ανεφοδιασμού των αποβατικών στρατευμάτων, όσο και το τελευταίο στάδιο της επιχείρησης, η αναδίπλωση και απόσυρση των στρατευμάτων. Το πρώτο κομμάτι, αυτό της Διοικητικής Μέριμνας, ήταν η Αχίλλειος Πτέρνα του εκστρατευτικού σώματος. Ίσως θεώρησαν οι τότε επιτελείς ότι πήγαιναν σε φιλικό έδαφος (Έλληνες και εν γένει Χριστιανοί) και δε θα χρειαζόταν τόσο μεγάλη ενασχόληση με τα θέματα ΔΜ του Σώματος. Από την άλλη πλευρά, το σχέδιο απόσυρσης ήταν ταμπού διότι για την κοινή γνώμη σχεδιασμός απόσυρσης εσήμαινε σχεδιασμός διαχείρισης ήττας. Έτσι, τέτοιος σχεδιασμός εκτιμώ πως δεν έγινε ποτέ. Δυστυχώς.
1. Ακόμη κι αν στην αρχή "δεν γνώριζαν" (απίθανο κι αυτό), σίγουρα μετά από 3+ χρόνια στη Μικρασία θα είχαν μάθει όλοι για τους τσέτες και την υπεροχή (ειδικά στο "φουσκωμένο" έδαφος έως Εσκίσεχιρ-Αφιόν) του μουσουλμανικού στοιχείου. Αχίλλειος πτέρνα, πράγματι, όπως αποδείχθηκε.
2. Δυστυχώς πολλαπλά, διότι θα υπήρχαν τουλάχιστον 2 γραμμές άμυνας, εναλλακτικές ή διαζευκτικές. Αφενός η Σμύρνη, αφετέρου η Ανατολική Θράκη. Το αν ο σχεδιασμός δεν έγινε ελέω "κοινής γνώμης" ή (και) για άλλους λόγους, χωρά συζήτηση.
Δημοσίευση σχολίου