Η πολλαπλή και αιματηρή επίθεση των μουσουλμάνων τρομοκρατών στη Βομβάη φοβάμαι ότι θα επισφραγίσει τη σύνδεση μιας ολόκληρης θρησκείας (και αναπόφευκτα και των εκατοντάδων εκατομμυρίων πιστών της) με τη βία και τον φόβο. Μουσειακά θα παραμείνουν τα ψύχραιμα συγγράμματα (όπως το "κλασικό", γραμμένο το 1971 αν δεν απατώμαι, βιβλίο του νυν ορθόδοξου αρχιεπισκόπου Αλβανίας για το Ισλάμ), ενώ η Δύση θα κλειστεί ακόμη περισσότερο στο καβούκι της (μεσούσης και της κρίσεως) και δεν θα θέλει να ακούει πολλά-πολλά για μετανάστες, μιναρέδες και μπαϊράμια (τα 3 Μ). Ο συγκρητισμός του Κορανίου, με τις αναφορές στις παλιότερες μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκείες, αλλά και ο σεβασμός της μουσουλμανικής παράδοσης σε ιερά πρόσωπα του χριστιανισμού, θα γίνουν ακόμη πιο "ψιλά γράμματα". Μπορεί κανείς να ισχυριστεί, αρκετά πειστικά, ότι την ευθύνη για το κακό που προξενούν στην ίδια τους την πίστη την έχουν οι διάφοροι "μουλάδες του μίσους".
Φυσικά η πραγματικότητα είναι πιο σύνθετη, αν λάβει κανείς υπόψη ότι η ιρανική επανάσταση του 1979 είχε πρωτίστως το χαρακτήρα ανατροπής του κατεστημένου - ακόμη θυμάμαι το ειδησάριο για το συγχαρητήριο τηλεγράφημα που έστειλε ο Α.Γ. Παπανδρέου το 1981 για τη δεύτερη επέτειο του Χομεϊνί στην εξουσία - ενώ παρόμοια χροιά (επί το ειρηνικότερον) έχουν τα φαινόμενα "ισλαμοδημοκρατίας" (όπως λέμε "χριστιανοδημοκρατίας") σαν αυτό του Ερντογάν στη μεγάλη γειτονική μας χώρα. Σε λίγο καιρό πάντως θα φανεί αν η αντίδραση ΗΠΑ, Βρετανών και Ισραηλινών θα έχει κοινά σημεία με αυτή που ακολούθησε την 11η Σεπτεμβρίου 2001. Σημαντικό είναι ότι αυτό τον καιρό ΗΠΑ και Ισραήλ ουσιαστικά βρίσκονται σε μεταβατική φάση ηγεσίας, ενώ οι Βρετανοί διανύουν μια ενδιαφέρουσα περίοδο αναζήτησης κυρίαρχου ρόλου στη διεθνή σκηνή. Θα δείξει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου